jueves, junio 14

 
(hoy -ayer- cumpliste años. 47, uno menos que yo, cronológicamente siempre. Tu corazón en cambio siempre derrapó ante mis propios ojos).
Hoy he soñado que tus rizos caoba (de nuevo) me acariciaban el hombro. Hoy he vuelto a besar (el primer beso de) tus labios. Hoy he vuelto a dar cuerda a los patos de ojalata con sombrero que me regalaste. Hoy he vuelto a oler lavandas. A sentirte. Hoy he vuelto a echarte de menos. Cumpleaños feliz.
http://youtu.be/RzYKRFADiu4

Comentarios:
Es evidente que aquí hay mucho amor. Lo que no logro ver claro -debe ser por las horas que son- es si es amor con nostalgia o amor con esperanza.
Felicidades por el sentimiento, en cualquier caso.
 
Nostalgia, querida.
 
Murió hace justo doce años. Y ya es nostalgia con sonrisa.
 
Pocas veces me quedo sin palabras. Me alegra tu sonrisa.
 
Me alegras tú.
 
Que palabras mas bonitas , es muy hermoso recordar un amor con tanta dulzura.
Los patos preciosos cua cua.
Felicidades cuando te toque a ti .
Un besazo muy dulce
 
Un besazo cielo.
 
Amor, ets la cosa més bonica que m'ha passat a la vida, després d'haver tingut les meves filles.

T'estimo. T'abraço ben fort.
 
I tú ets un amor. Un petó molt dolç.
 
Que malo es acordarse de todo...
Yo nunca me olvido del cumpleaños de alguien especial...
Eso sí, intento estar entretenida para pensar menos...
Que te sea leve el día...

Un beso grande
 
¿Te he dicho que a veces eres precioso? ¿Y te he dicho que a veces eres requeteprecioso?

Pues hoy eres eso: REQUETEQUETEPRECIOSO!!

Mua,
 
esto más bien parece un amor con melancolía. Te digo lo que le repito a una amiga: para que una puerta se abra, es necesaria cerrar primero la anterior. ;)
 
Bones Coco! Jo avui també estic trista... he perdut un petit amic... un gatet que ens ha acompanyat durant quinze anys... També recordaré aquest dia...durant molt de temps..
Avui el meu poema és trist i no el publicaré.
Un petó, home sensible.
Mercedes.
 
Un petonàs Mercedes.
 
:-)
 
:-) Mercedes
 
Precioso homenaje, preciosas palabras...
 
Hola,se que esto no tiene que ver con tu entrada, pero quiero saber si tu estas enterado de que pasó con la chica de nevera de soltera, porqué dejó el blog??
 
Pues no lo sé, lo siento!
 
Que bastante tienes con saber que pasa en la tuya, la nevera, claro.
Supongo...
 
Precioso recuerdo... preciosa nostalgia..
Te leo siempre... pero hoy me decidí a dejar un comentario...
 
qué bonito.
Todo menos los patos con sombrero.
 
Publicar un comentario

Suscribirse a Enviar comentarios [Atom]





<< Inicio

This page is powered by Blogger. Isn't yours?

Suscribirse a Entradas [Atom]